موانع ارتباطی بین زنان و مردان

تحقیقات بر چیزی که من و شما به تجربه از دوران کودکی آموخته‌ایم، تأکید می‌کنند: مردان و زنان اغلب در برقراری ارتباط با یکدیگر مشکل ‌دارند. پژوهشگری به‌نام دلورا تانن درمورد تفاوت بین شیوۀ برقراری ارتباط زنان و مردان تحقیقی انجام داده و در آن علل موانع ارتباط بین دو جنس مخالف را بررسی نموده است. او در این بررسی، به نتایج زیر دست یافته است:
برقراری ارتباط، عملی است که طی آن طرفین مدام در پی ایجاد تعادل هستند، تعادل بین نیاز به نزدیک شدن و صمیمیت و نیاز به استقلال؛ برای ایجاد صمیمیت بر اشتراکات تأکید می‌شود، اما استقلال مستلزم توجه به تفاوت‌هاست. زنان و مردان در مواجهه با این دو نیاز متعارض، شیوه‌های متفاوتی را در پی می‌گیرند. زنان در گفت‌وگوهای خود، در پی ایجاد صمیمیت و ارتباط هستند و گفته‌های خود و طرف مقابل را در این چارچوب تفسیر می‌کنند. مردان در یک مکالمه، همه‌ چیز را در قالب بحث درمورد موقعیت، قدرت و استقلال تفسیر می‌کنند. برای مردان، صحبت کردن راهی است برای حفظ استقلال، حفظ سلسله‌مراتب و نظم اجتماعی و برای بسیاری از زنان، گفت‌وگو، مذاکره‌ای برای ایجاد ارتباط نزدیک‌تر است که در آن تأیید و حمایت طرف مقابل را جستجو می‌کنند.
او درمورد دیدگاه خود مثال‌هایی را ارائه می‌کند:
معمولاً مردها، شکایت دارند که زنان، بارها و بارها درمورد مشکلاتشان اعتراض می‌کنند و سخن می‌گویند. درمقابل، زنان نیز از مردان انتقاد می‌کنند که آنها به‌هیچ‌وجه تحمل شنیدن ندارند. آنچه واقعاً روی می‌دهد، این است که مردان به‌محض اینکه مشکلی را می‌شنوند، برای کسب حس استقلال، ارائۀ راه‌حل‌های مختلف را آغاز می‌کنند؛ درحالی‌که زنان در پی راه‌حل نیستند، بلکه آنها مشکلات خود را مطرح می‌کنند تا از برقراری ارتباط و دریافت پشتیبانی دیگران، بهره‌مند شوند. در این حالت، توصیه‌کننده (مردان) در سطحی قرار می‌گیرد که مبین دانش و استدلال بیشتر و بالاتر و کنترل قوی‌تر وی است. وجود این ویژگی‌ها موجب می‌شود تا زن و مرد در راه ایجاد ارتباط از یکدیگر فاصله بگیرند. مردان، در مقایسه با زنان، در مکالمات خود، صراحت لهجۀ بیشتری دارند. یک مرد ممکن است بگوید من فکر می‌کنم شما در این مورد اشتباه می‌کنید، اما ممکن است یک زن بگوید آیا به تحقیقات انجام‌شده توسط واحد بازاریابی نگاه کرده‌اید؟ (منظور او این است که اگر گزارش را ببینید، متوجه خواهید شد که حرفی که می‌زنید، اشتباه است). مردان اغلب این رفتارهای غیرمستقیم خانم‌ها را به‌عنوان زیرکی یا پنهان‌کاری تفسیر می‌کنند، اما واقعیت این است که زنان، برخلاف مردان، به موقعیت خود در گفت‌وگو و سایر نتایج حاصل از صراحت، نمی‌اندیشند.
در زنان، کمتر از مردان، خودبزرگ‌بینی مشاهده می‌شود، آنها معمولاً اختیارات خود را کمتر از واقعیت نشان می‌دهند تا مغرور جلوه نکنند و معمولاً احساسات و عواطف طرف مقابل را نیز در نظر می‌گیرند. مردان معمولاً این امر را به‌اشتباه این‌گونه تفسیر می‌کنند که اعتمادبه‌نفس زنان کم است یا آنها در کار خود دارای شایستگی کاملی نیستند. برای ادامه، به کتاب مراجعه کنید.