بین سیاستگذاری کلان (عمومی)، برنامهریزی راهبردی و عملیاتی تفاوت وجود دارد. این تفاوتها از متولیان و دستگاهها، مجریان، افقهای زمانی، خواستهها و انتظارات، نوع اطلاعات مورداستفاده و سطح ورود به جزئیات نشئت میگیرد. سیاستگذاری گردشگری را آنچه حکومتها و دولتها میخواهند درزمینۀ صنعت گردشگری انجام دهند یا ندهند تعریف کردهاند. بنابراین سیاستگذاری در سطوح عالی تصمیمگیری و مدیریت این بخش اتفاق میافتد و بلندمدتتر از برنامههای توسعه است. همچنین سطح اطلاعات موردنیاز آنها بینالمللی، منطقهای و ملی است و کمتر با اطلاعات خرد (مانند اطلاعات یک بخش از هتلداری یا جهانگردی) سرو کار دارند.
به طور کلی، برنامهریزی با جزئیات بیشتری به مسائل میپردازد و میتوان در برنامهریزی راهبردی تا سطح سازمانی نیز پیش رفت. بهعنوان مثال، در این رابطه سیاستهای کلان گردشگری کشور را میتوان در سند چشمانداز 1404 و برنامههای پنجسالۀ توسعۀ کشور جستجو کرد. در رابطه با برنامهریزی راهبردی سطح ملی نیز میتوان به برنامهریزی راهبردی توسعۀ گردشگری کشور و در سطح سازمانی میتوان به برنامهریزی راهبردی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور اشاره نمود.
درنهایت در برنامهریزی عملیاتی بهتر است افق زمانی یکساله مدنظر باشد و راههای انجام یک کار، تهیه و به اجرا گذاشته شود، مانند برنامههای اجرایی بازاریابی یک هتل یا دفتر خدمات جهانگردی یا ساخت یک موزه.
همانگونه که قبلاً نیز مطرح شد هرچه از سطح سیاستگذاری به برنامهریزی عملیاتی نزدیکتر میشویم، مباحث موردنظر بالتبع از کلاننگری به خردنگری و اجرایی شدن نزدیکتر میشوند و از میزان راهبردی بودن موضوعات کاسته میشود. جدول زیر این مقایسه را به نمایش گذاشته است.
کتابهای مرتبط
برنامهریزی راهبردی توسعه گردشگری
260,000 تومانوزن | 1.5 کیلوگرم |
---|---|
نام مولف |
سعید داغستانی, محمدحسین ایمانی خوشخو |
شابک |
9786008731535 |
تعداد صفحه |
448 |
سال انتشار |
1398 |
نوبت چاپ |
اول |
قطع کتاب |
وزیری |
نوع جلد |
شومیز |