ایجاد سرمایه‌گذاری جدید

همان‌طورکه ‌قبلاً دیدیم، کارآفرینی اغلب با شروع کسب‌وکار، یکسان پنداشته می‌شود. اگرچه ما می‌دانیم که راه‌اندازی کسب‌وکار، کارآفرینی را به‌اندازه‌ی کافی توصیف نمی‌کند (کارمند حقوق‌بگیر و مدیر یک شرکت متوسط با رشد سریع، ممکن است قدرت کارآفرینی بیشتری، نسبت‌به مدیر یا مالک یک شرکت کوچک زندگی‌محور، داشته باشد؛ معمولاً کارآفرینی ‌به‌عنوان راه‌اندازی کسب‌وکار شناخته می‌شود. به‌طور گسترده، فرایند ایجاد سرمایه‌گذاری، به‌معنی ایجاد یک کسب‌وکار جدید، مورد مطالعه قرار گرفته ‌است و در این بخش، به بررسی این موضوع می‌پردازیم.
گارتنر (1985) در مفهوم‌سازی پدیده‌ی ایجاد سرمایه‌گذاری جدید، به مشکل برخورده است. در ابتدا گارتنر توضیح می‌دهد که اختلافات بین کارآفرینان و سرمایه‌گذاری‌های آنها، به‌اندازه‌ی تفاوت بین کارآفرینان و غیرکارآفرینان در بنگاه‌های جدید و مؤسسات، تثبیت شده است. درحقیقت، اگر ایجاد سرمایه‌گذاری‌های جدید به‌دنبال یک رویه‌ی استاندارد باشد، چارچوب، هیچ استفاده‌ای نخواهد داشت. هرکسی به‌سادگی فرایند را توصیف می‌کند و کارش را به سرانجام خواهد رساند. این واقعیت که چارچوب گارتنر (1985) روابط متقابل بین چهار بعد مشخص را توضیح می‌دهد (شکل 2‌.1) نشانگر پیچیدگی ایجاد سرمایه‌گذاری جدید است.
برای گارتنر (1985)، هیچ سرمایه‌گذاری جدیدی به‌طور جامع، قابل توصیف نیست تا زمانی که هریک از این چهار عنصر و نحوه‌ی تعامل آنها، بررسی شوند.
مطابق شکل 2‌.1، چهار بعد عبارتند از: (الف) فرد (افراد) - شخص (اشخاص) شرکت‌‌کننده در آغاز تشکیل یک سازمان جدید؛ (ب) سازمان - نوع بنگاهی که شروع به کار کرده است؛ (ج) محیط - وضعیت پیرامون و تأثیرگذاری بر سازمان جدید؛ (د) فرایند سرمایه‌گذاری جدید- اقداماتی که فرد (افراد) برای شروع سرمایه‌گذاری انجام می‌دهد.

نمونه‌هایی از متغیرهای مرتبط با ابعاد عبارتند از:
فرد: نیاز به موفقیت، مکان کنترل، گرایش به ریسک‌پذیری؛
محیط: در دسترس بودن سرمایه، نزدیکی دانشگاه‌ها، میزان رقابت؛
سازمان: رهبری هزینه‌ی کلی، صدور مجوز، محصول یا خدمات جدید؛
فرایند: کارآفرین فرصت کاری را پیدا می‌کند، منابع را جمع می‌کند، محصول را تولید می‌کند و خدمات را ارائه می‌دهد.
اگر بخواهیم چارچوب گارتنر را برای ایجاد یک سرمایه‌گذاری جدید برای گردشگری در نظر بگیریم، می‌توانیم موارد زیر را پیشنهاد کنیم:
فرد: برای یک موقعیت جغرافیایی خاص، ارزش قائل است و یک سرگرمی یا فعالیتی را که در ارتباط با سرمایه‌گذاری گردشگری ایجاد شده است، ارزشمند تلقی می‌کند (این نمونه‌ها مربوط به کارآفرینان زندگی‌محورند).
محیط: در دسترس بودن کار مهاجران، زیرساخت‌هایی که نیاز گردشگران را برآورده می‌کند و وجود یک سازمان مدیریت مقصد/ بازاریابی (DMO).
سازمان: بر کیفیت خدمات و قابلیت آسیب‌پذیری محصول/ خدمات متمرکز است که شامل مدیریت درآمد می‌شود.
فرایند: هزینه‌ی اولیه قبل‌از ایجاد درآمد شکل می‌گیرد که می‌تواند کوچک (‌برای مثال، فروش سوغاتی) یا به‌میزانی قابل‌توجه باشد (راه‌انداری یک هتل)، ارتباط با سازمان مدیریت مقصد، انجام آموزش‌های موردنیاز قانونی (‌برای مثال، جابه‌جایی غذا یا سلامتی و ایمنی). برای ادامه، به کتاب مراجعه کنید.