جشنواره بهاره
جشن بهاره چین یا جشن سال نو مهمترین جشن سنتی مردم چین است. حدود یک ماه پیش از جشن بهاره، مردم با نظافت منازل، خرید اقلام جدید و تهیه خوراکیهای مختلف خود را برای این جشن آماده میکنند. چینیها رسم دارند شب عید تا صبح چراغها را روشن و در و پنجرهها را باز بگذارند تا سال کهنه فرصت داشته باشد بساطش را جمع کند و از خانه رخت بربندد. تا نزدیکیهای صبح، هیچکس به رختخواب نمیرود؛ چرا که بعد از نیمهشب روشنایی و سروصدای آتشبازی و انفجار ترقه، خواب را از چشمان همگان میرباید. طبق رسوم کهن در این جشن، مردم چین فانوسهای قرمزرنگ جلوی در منازلشان نصب میکنند و به نورافشانی و آتشبازی میپردازند و بدین ترتیب سال نو را با شادی و نشاط آغاز میکنند. در این جشن (همانند کریسمس و عید نوروز) مردم به دیدار اقوام و بستگانشان میروند و سعی میکنند در کنار یکدیگر اوقات خوشی را سپری کنند. جوانان برای تبریک سال جدید لباسهای نو بر تن میکنند و به دیدار بزرگترها میروند و به نشانه سالی خوب و بابرکت از آنها عیدی میگیرند. همچنین همه کسانی که دور از خانواده و در شهر دیگری زندگی و یا کار میکنند، به خانه بازمیگردند. این جشن تقریباً پانزده روز طول میکشد. از آنجا که جشن بهاره یکی از اعیاد سنتی در کشور چین است، برخی ممنوعیتها نیز در برگزاری آن وجود دارد. در مناطق مختلف کشور چین این بایدها و نبایدها تا حدودی متفاوتاند و هرجا قوانین خاص خود را دارد؛ برای مثال در برخی مناطق باید از هرگونه رفتار یا سخن بدیمن پرهیز شود؛ چون ممکن است در طول سال سبب وقوع اتفاقات ناخوشایندی برای افراد شود. همچنین هنگام جابهجا کردن بشقابها، فنجانها و لیوانها باید مواظب باشید نشکنند و از همه مهمتر در ایام جشن بهاره بههیچوجه نباید خانه را جارو زد یا موها را کوتاه کرد.
جشن نیمه پاییز (تجدید دیدار)
جشن نیمه پاییز هرساله اوایل پاییز در پانزدهمین روز از هشتمین ماه تقویم چینی (مصادف با ماه سپتامبر) در چین برگزار میشود. در این روز قرص ماه کامل میشود که در فرهنگ مردم چین نمادی از تجدید دیدار است. بنابراین، جشن نیمه پاییز را جشن تجدید دیدار نیز مینامند. این جشن نیز آدابورسوم خاص خود را دارد. تقدیر از ماه یکی از مهمترین سنتهای جشن نیمه پاییز است. در شب جشن نیمه پاییز، قرص ماه کامل و درخشانتر از همیشه میشود. در این هنگام، تمام اعضای خانواده دور یکدیگر جمع میشوند و با خوردن «کیک ماه» از قرص ماه تجلیل میکنند و برای یکدیگر آرزوی شادی و سلامتی میکنند. از آنجا که ماه در فرهنگ چینی، نمادی از تجدید دیدار افراد خانواده و بستگان است، کیک ماه نیز به شکل ماه و بهصورت دایره تهیه میشود. به باور مردم چین، خوردن این کیک باعث رفع دلتنگی برای افراد غایب خانواده میشود.
جشنواره فانوس
جشن فانوس از حیث تاریخی دومین جشنواره کهن چینی بعد از جشن سال نوی چینی است. منشأ این جشنواره به زمان ورود آیین بودا به چین بازمیگردد. در ابتدای حکومت سلسلههای شرقی، امپراتور از آیین بودا طرفداری میکرد و از آن جا که شنیده بود در پانزدهم هرماه راهبان در برخی از معابد فانوس روشن میکنند، فرمان داد تا مردم چین در تمامی معابد، کاخها و حتی خانههایشان فانوس روشن کنند درواقع با رسمیت یافتن آیین بودا در سال ۲۰۶ پیش از میلاد، جشنواره فانوس نماد تأیید و حمایت رسمی امپراتوری چین از آیین بودا بهشمار میآید و بهتدریج این جشنواره به یکی از مهمترین جشنهای ملی چین تبدیل میشود. در روز این جشن، مردم چین فانوسهایی کاغذی به رنگ قرمز درست میکنند که نمادی از شادی و خوشبختی برای آنهاست. جشنواره فانوس به دلیل فعالیتهای متنوع ازجمله رقص شیر و اژدها، آتشبازی، نمایشهای خیابانی، موسیقی و آوازخوانی، غذاهای مخصوص و مسابقات هیجانانگیز، مفرحترین جشن در میان جشنوارههای کشور چین به شمار میرود.
جشنواره قایق اژدها
این جشنواره در گرامیداشت و یادبود شاعر وطنپرست چینی «چو یوان» برگزار میشود. قرنها پیش دشمنان به این شاعر محبوب و شهیر چینی تهمت خیانت میزنند و به فرمان امپراتور به مکانی دوردست تبعید میشود. چو یوان در پنجمین روز از ماه مه به نشانه اعتراض و با شعار «اگر تو را باور نکردند، خودت را به آب بینداز» خود را به داخل آب رودخانه میاندازد و خودکشی میکند. در وجه تسمیه قایق اژدها آمده است که مردم برای یافتن شاعر محبوب خود با قایق به داخل رودخانه رفتند و برای ترساندن ماهیها و دور کردن آنها از جسد وی از نمادهای اژدها استفاده کردند، اما هرگز نتوانستند او را پیدا کنند. مردم چین در روز جشن قایق لباسهای سنتی رنگارنگ به تن کرده، غذاها و نوشیدنیهای سنتی میخورند. این مراسم که با موسیقی سنتی همراه است، بهانهای برای شادی و گردهم آمدن مردم فراهم میکنند.
جشن نظافت مقبرهها (روز روشنایی محض)
در روز نظافت مقبرهها، مردم چین به زیارت آرامگاه بستگان و نیاکان خود رفته، برای آنها سوگواری میکنند و برای آرامش ارواح عزیزانشان مستمندان را اطعام میکنند و سکههای کاغذی به یکدیگر هدیه میدهند. آنها همچنین به نظافت و غبارروبی از آرامگاه درگذشتگان خود پرداخته و با کندن علفهای هرز اطراف مقبرهها این مکانها را تمیز میکنند و با گل زینت میدهند. درواقع مردم در این روز، زمین را پاک میکنند و با قربانی کردن به اموات خود ادای احترام میکنند. برای ادامه، به کتاب مراجعه کنید.
کتابهای مرتبط
آیینها و مراسم آیینی ایران و جهان
135,000 تومانوزن | 0.5 کیلوگرم |
---|---|
نام مولف |
احمد تمیم داری, مریم نوتاش |
شابک |
9786008731726 |
تعداد صفحه |
185 |
سال انتشار |
1398 |
نوبت چاپ |
اول |
قطع کتاب |
وزیری |
نوع جلد |
شومیز |