چرا شرکت‌ها شکست می‌خورند؟

برخی از واضح‌ترین نشانه‌های هشداردهنده از در پیش بودن فروپاشی کسب‌وکار عبارتند از:
- کاهش یا منفی شدن سود‌آوری؛
- تضعیف جایگاه بازار؛
- تضعیف و یا منفی شدن جریان نقدینگی؛
- عدم توانایی در پاسخگویی به الزامات نقدی؛
- گردش بالای نیروی کار و روحیه پایین آن‌ها؛
معمولاً سودآوری نقش دماسنج یک شرکت آسیب‌پذیر را ایفا می‌کند که کاهش و یا منفی شدن آن، از نشانه‌‌های هشداردهنده وجود بیماری در شرکت است. درصورتی‌که سود شرکت به‌صورت دائم کمتر از میانگین صنعت باشد و در مقایسه با رقبایی که به فروش خدمات و یا محصولات مشابه می‌پردازد، پایین‌تر باشد، این عملکرد شرکت ضعیف در سودآوری ضعیف بوده و این از نشانه‌های وجود بیماری در شرکت است. این امر مانند وجود تب در یک شخص است که نشان‌دهنده خوب نبودن وضعیت بدن فرد می‌باشد. تضعیف جایگاه بازار از طریق از دست رفتن سهم بازار شرکت، کاهش توزیع‌کنندگان و فروشندگان کلیدی شرکت و یا کاهش حاشیه سود محصول، قابل مشاهده است. معمولاً رقبای کم‌هزینه برای مدت‌ها، بدون اینکه شرکت حتی متوجه شود، از سهم بازار شرکت به‌صورت آهسته می‌کاهند.
زمانی‌که سرانجام شرکت بیدار می‌شود، برایش شوکه‌کننده است که برخی از بزرگ‌ترین مشتریان و یا بازارهای کلیدیش را از دست داده است. زمانی‌که این وضعیت رخ می‌دهد، تضعیف سریعی در وضعیت نقدیگی نمایان می‌شود و شرکت قادر به پاسخگویی به نیازها نیست. بدینگونه که شرکتی با کمبود نقدینگی مواجه است، دائماً در تلاش برای استفاده از منابع مختلف نقدینگی، به‌منظور پاسخگویی به تعهدات نقدینگی حیاتی خود، می‌باشد. اینگونه کمبودهای نقدینگی می‌تواند اثرات شدیدی را بر سرمایه در گردش شرکت که از پیش با مشکل مواجه بود ایجاد نماید. این مشکل می‌تواند با کاهش دسترسی به خطوط اعتبارات بانکی، تشدید شود. مؤسسات مالی که چنین تسهیلاتی را ارائه می‌دهند با آگاه شدن از مشکلات مالی شرکت، اقدام به کاهش اعطای اعتبارات می‌نمایند.
وضعیت‌های جدی‌تر شامل مواردی همچون عدم پرداخت بدهی، بازپرداخت بهره، اقساط وام و موارد مشابهی می‌شود که می‌تواند سریعاً منجر به بروز سناریوهای ورشکستگی شود. سلامت رو به نزول شرکت‌های بحران‌زده معمولاً با گردش بالای نیروی کار (خصوصاً از دست دادن پرسنل ارشد مدیریتی) و روحیه پایین، تشدید می‌شود. ریشه این وضعیت شامل موارد متعددی همچون مدیریت اشتباه و چشم انداز ضعیف می‌باشد.
نشانه‌های هشداردهنده در پیش بودن فروپاشی کسب‌وکار درواقع تجمیع اثرات بسیاری از دلایل ریشه‌ای یا بنیادین مربوط به کسب‌وکار است. یکی از مهم‌ترین عوامل بنیادین بروز این وضعیت، کیفیت مدیرعامل شرکت است. بسیاری از شرایط بازسازی به‌دلیل عدم کفایت، عدم مهارت، بی‌دقتی، غرور و یا عدم تجربه مدیرعامل رخ می‌دهد. معمولاً نمی‌توان از مدیریت فعلی انتظار داشت تا در ارزیابی عملکرد خود بی‌طرف باشد، آن هم در زمانی‌که عملکرد نادرست همین مدیریت باعث شده است تا سلامت مالی شرکت در گام اول رو به تحلیل رود.
در مطالعه صورت‌گرفته در مؤسسه بین‌المللی تحقیق و برنامه‌ریزی کسب‌وکار پرایس واترهوس کوپر در سال 1998، ضمن تایید گفته‌های پیشین، عوامل شکست کسب‌وکار معرفی می‌شود:

شکست مدیریتی، از دست دادن سهم بازار، بدهی‌های بد و مدیریت ضعیف مالی ازجمله ویژگی‌های یک مدیرعامل بی‌کفایت است. در بررسی صورت‌گرفته در انجمن مدیریت بازسازی در فوریه 2001، یافته‌های پرایس واترهوس کوپر تایید شده است. این مطالعه نشان می‌دهد که بر طبق نظرسنجی، 58 درصد از پاسخ‌دهندگان، مدیریت ضعیف را مهم‌ترین عامل عملکرد ضعیف‌تر از حد انتظار در تمامی صنایع می‌دانند. سایر عوامل ذکرشده در این مطالعه، مواردی همچون بدهی بیش‌ازحد (37 درصد)، مدل‌های معیوب کسب‌وکار (30 درصد) و افزایش رقابت (22 درصد) بوده‌اند.
شرکت بحران‌زده معمولاً دو نوع علائم داخلی و خارجی از وجود مشکلات را، از خود، بروز می‌دهد که این امر در قیاس پزشکی ما، به‌عنوان ویروس‌های داخلی و خارجی مورد پردازش قرار خواهد گرفت. نکته کلیدی در اینجا، شناسایی این ویروس‌ها و نابودی آن‌ها و همچنین تقویت و یا آماده‌سازی سیستم ایمنی شرکت به‌منظور مبارزه قبل‌از ورود آن‌ها به شرکت و وارد نمودن آسیب‌های عمده به سیستم شرکت است. این وضعیت مشابه طب پیشگیری است که شعار معروف آن، «پیشگیری بهتر از درمان است»، می‌باشد.
ال رایز و جک تروت، نویسندگان کتاب پرفروش 22 قانون تغییرناپذیر در بازاریابی می‌گویند: «در شرایط عمومی، زمانی‌که یک شرکت به مرگ دچار می‌شود، زنده ساختن مجدد آن بسیار دشوار است. زمانی‌که شما دچار مرگ می‌شوید، آن‌گاه چیزی بیشتری از یک مرده نخواهید بود». درنتیجه، اجازه ندادن به شرکت برای رسیدن به وضعیت مرگ، بسیار مهم است. به همین دلیل، اتخاذ اقدامات پیشگیرانه در مقابل هر مشکلی به‌منظور جلوگیری از تشدید آن برای اثرگذاری نامناسب بر سلامت شرکت، بسیار مهم است. یک ضرب‌المثل معروف در این خصوص می‌گوید: «یک پزشک فوق‌العاده از بروز بیماری جلوگیری می‌کند، یک پزشک متوسط به مقابله با یک بیماری قریب‌الوقوع می‌پردازد، و یک پزشک ضعیف به درمان بیماری می‌پردازد».