دلایل اهمیت دادن به توسعه گردشگری سلامت

گردشگری سلامت یکی از انواع روبه‌رشد گردشگری در سراسر جهان است. در جریان رشد سریع این نوع گردشگری، دولت‌ها و بخش خصوصی، فعالانه درصدد توسعه کسب وکارهای گردشگری سلامت به عنوان بخش جدیدی در بازار هستند.
با بررسی ویژگی‌های اقتصادی گردشگری سلامت، موارد متعددی را می‌یابیم که هرکدام به نوبۀ خود توسعۀ این نوع گردشگری را توجیه‌پذیر می‌نماید. این عوامل که در ذیل به آن پرداخته می‌شود، باعث می‌شود که توجه به گردشگری سلامت در کشور توجیه‌پذیر باشد.

 رشد تضمینی تقاضای گردشگری سلامت

امروزه عوامل بسیاری موجب رشد بیش‌ازپیش بازار گردشگری سلامت شده است، اما پیری جمعیت و افزایش امید به زندگی دو عامل کلیدی رشد این بازار هستند.
پیری جمعیت: ساختار جمعیت یکی از عواملی است که می‌تواند توسعۀ گردشگری سلامت را تحت تاثیر قرار دهد، به‌عبارتی، میان ترکیب سنی جمعیت و تمایل برای انجام سفر به‌منظور حفظ یا بهبود سلامتی، رابطه‌ای قوی وجود دارد. رشد در جمعیت مسن جهانی به مفهوم افزایش بازار در دسترس برای گردشگری سلامت خواهد بود، یعنی افرادی که نیاز به مراقبت بیشتری دارند و متعاقباً برای انجام سفر با چنین دلایلی حاضر به پرداخت هزینه هستند. به‌علاوه اینکه جمعیت مسن را غالباً افرادی تشکیل می‌دهند که برای انجام سفر استطاعت مالی دارند. بیشترین سهم در افزایش سن جهانی به کشورهای منطقۀ آسیا تعلق دارد.
افزایش امید به زندگی: افزایش امید به زندگی نیز بر میزان تقاضای گردشگری سلامت اثرگذار است، به این صورت که امید به حیات طولانی‌تر، انگیزه‌های حفظ سلامتی فرد و درنتیجه تمایل وی به انجام سفر با چنین هدفی را افزایش می‌دهد. چراکه این عوامل، گواهی بر رشد تضمینی تقاضا برای گردشگری سلامت به شمار می‌روند.

 بالابودن ضریب تکاثری گردشگری سلامت

در گردشگری سلامت با دو موضوع گردشگری و سلامتی در ارتباط هستیم، که هرکدام به زیر شاخه‌هایی تقسیم می‌شوند. یک توریست سلامت در مرحلۀ اول نیاز به امکانات گردشگری مثل ویزا، وسیلۀ حمل و نقل، هتل، راهنما، بازدید جاذبه‌های گردشگری و... دارد. در مرحلۀ بعد، خدمات پزشکی خدماتی است که توریست سلامت دریافت می‌کند، که می‌تواند این خدمات را از بیمارستان‌ها یا مراکز درمانی و... دریافت کند و درنتیجه برخوردار شدن از چنین امکاناتی با توجه به طول دورۀ درمان که معمولاً دو تا سه برابر اقامت یک توریست معمولی است و گاه تا ماه‌ها به طول می‌انجامد، باعث ایجاد درآمد ارزی و ایجاد اشتغال به‌صورت فزاینده و تکاثری شده و درنتیجه باعث می‌شود که اقتصاد جامعۀ محلی دچار تحول شده و از یک طرف ایجاد اشتغال می‌کند و از طرف دیگر با امکانات زیربنایی که بخاطر حضور توریست‌ها ایجاد شده باعث ایجاد آثار مثبت اقتصادی در منطقه می‌شود و این ویژگی، گردشگری سلامت را به فرصتی بی‌نظیر در جهت رونق اقتصادی مقصد تبدیل می‌کند.

فصلی نبودن تقاضای گردشگری سلامت

در گردشگری تندرستی و درمانی، افراد هرچند مدت یک بار، سفری را با هدف تن آسایی در اسپا و تجربه یک ماساژ سنتی برای دور شدن از تنش‌ها و فشار زندگی برنامه‌ریزی می‌کنند. در گردشگری پزشکی فصلی نبودن خدمات بیشتر نمود پیدا می‌کند چون این افراد به اجبار و از روی ضرورت مشتریان این صنعت می‌شوند.

قابلیت پیش‌بینی و کنترل تقاضای گردشگری سلامت

بخاطر ضروری بودن ماهیت گردشگری سلامت به‌خصوص در نوع پزشکی آن، مشتری مجبور به استفاده از این محصول می‌شود. تقاضای گردشگری سلامت کمتر از انواع دیگر گردشگری، تحت تأثیر دیگر متغیرهای اقتصادی، مانند افزایش نرخ ارز مقصد نسبت‌به مبدأ و یا کاهش درآمد قابل‌تصرف قرار می‌گیرد و نسبت‌به بحران‌های اقتصادی مقاومت بیشتری نشان می‌دهد و درنتیجه پیش‌بینی‌پذیری و کنترل‌پذیری گردشگری سلامت در اینجا تحقق پیدا می‌کند.

درآمد بالای گردشگری سلامت

از آنجایی که گردشگران سلامت معمولاً اقشاری مرفه و تحصیل‌کرده هستند و ممکن است سفرهایشان طولانی‌تر از گردشگران معمولی باشد مخارجشان به‌طور چشمگیری بیش از متوسط مخارج سایر گردشگران است که درنتیجه تأثیرات اقتصادی زیادی داشته و توسعۀ پایدار مقاصد را تضمین می‌کنند، به‌خصوص این که معمولاً گردشگران پزشکی یک نفر را به‌عنوان همراه با خود دارند که این امر موجب افزایش دوچندان درآمد این صنعت می‌شود.

 اشتغال‌زایی گردشگری سلامت

گردشگری سلامت ایجاد‌کنندۀ تقاضا برای صنایع فعال در دو حوزۀ گردشگری و سلامتی است. اشتغال‌زایی در حوزۀ گردشگری شامل: جاذبه‌ها، رویدادها، اقامتگاه‌ها، حمل و نقل، رستوران و پذیرایی، خرده‌فروشی‌ها، خدمات تفریحی و... است.
اشتغال‌زایی در حوزۀ سلامتی شامل: نهادهای متعدد همچون انواع مراکز پزشکی و درمانی، مراکز تندرستی، ارائه‌دهندگان خدمات بیمه و غیره را پوشش می‌دهد.

ماندگاری طولانی گردشگران سلامت در مقصد

تمایل گردشگران سلامت به تلفیق سلامت با دیگر انواع گردشگری نظیر تفریح و زیارت موجب می‌شود مدت زمان سفر این نوع گردشگران و اقامت آنان در مقصد گردشگری نسبت به متوسط اقامت گردشگران، طولانی‌تر شود و درنتیجه عواید اقتصادی بیشتری را نسبت‌به سایر انواع گردشگری برای مقصد به ارمغان آورد.

برای ادامه، به کتاب مراجعه کنید.