یکی از جنبه‌های مهم قبل‌از حرکت به‌سوی اقدام بعدی، تفاوت اساسی بین هدایت و کنترل مکالمات است. یک رهبر هرگز نباید مکالمه‌ای را در رابطه با یک پروژه چابک کنترل کند. در روش‌های سنتی مدیریت، کنترل یک مکالمه می‌تواند منطقی یا حتی ضروری باشد.
کنترل مکالمه اغلب در طول بحث درمورد اقدامات انضباطی، مربی‌گری کارکنان و ایجاد فرایندها در یک تیم اتفاق می‌افتد. روش‌های سنتی مدیریت ارتباطات با اصول چابک مطابقت نداشته و در روش‌شناسی چابک نمی‌گنجند.
رهبران چابک باید مراقب باشند که فقط مکالمه را هدایت کنند. فردی را که با او مشغول مکالمه هستید به ارتباط شفاف سوق داده و به‌جای این‌که فقط با او صحبت کنید (به‌طور یک‌طرفه) مشارکت پیوسته او را تشویق کنید.
حتی ممکن است یک کارمند برای سؤال خود به‌دنبال یک پاسخ بله یا خیر باشد، اما در ایفای نقش رهبر چابک به‌عنوان مربی، باید تلاش کند تا مجموعه مهارت‌های اعضای تیم خود را به‌طور مداوم تقویت کند. ممکن است پاسخ دادن با بله یا خیر آسان‌تر باشد، اما این بدان معنا نیست که روش مناسبی برای پرداختن به مکالمه است.
استفاده از تکنیک‌های بالا، مانند پرسیدن سؤال و شناسایی نکات مهم در پایان مکالمه، می‌تواند به اعضای تیم شما کمک کند تا مهارت‌های ارتباطی خود را ارتقا دهند.
شما نه‌تنها می‌توانید به بهبود مهارت‌های ارتباطی آنها، بلکه در تشخیص بهتر مشکلات نیز به آنها کمک کنید. ممکن است یک کارمند با مسئله خاصی به شما مراجعه کند، اما متوجه نباشد که ریشه آن مسئله را شناسایی نکرده است؛ با پرسیدن سؤال می‌توانید به کارمند کمک کنید تا علت اصلی مسئله را بدون این‌که فقط بخواهید پاسخی به او داده باشید، تشخیص دهد.
یکی دیگر از دلایل هدایت به‌جای کنترل در مکالمات چابک، تقویت همکاری است. هنگامی که یک رهبر مکالمه‌ای را کنترل می‌کند، افراد به‌صراحت از پذیرش هرگونه پاسخ یا پیامدی که با اهداف آنها مطابقت ندارد، خودداری می‌کنند.
روش چابک تأکید زیادی بر همکاری دارد؛ به این معنی که رهبران چابک باید در شنود مؤثر و سازگاری مهارت داشته باشند. اگر شما مکالمه‌ای را کنترل می‌کنید، همان‌طورکه نشان می‌دهید علاقه‌ای به همکاری ندارید، فرصت کار با اصول چابک را نیز از آن تیم دریغ می‌کنید.
برای ممانعت از این خطا، همواره وقتی عضوی از تیم یا صاحبان چابک کسب‌وکار نیاز به مکالمه دارند، توجه کامل خود را اختصاص دهید. هنگام مکالمه، اطمینان حاصل کنید که با ملاحظه و توجه مناسبی آن را آغاز کرده‌اید.
لبخند بزنید و تمجید کنید. سپس، وقتی مکالمه عمیق می‌شود، اطمینان حاصل کنید که سؤال می‌پرسید و شرح می‌دهید که چگونه پاسخ آن شخص را درک کرده‌اید؛ و سرانجام مکالمه خود را با شناسایی یا بررسی سریع موارد مستلزم اقدام یا مواردی که تحت تأثیر مکالمه شما قرار گرفته‌اند، خاتمه دهید.