مهم‌ترین وظایف دولت در توسعه برنامه‌ریزی اکوتوریسم

برخی از وظایف مهم دولت برای پشتیبانی از توسعه اکوتوریسم عبارتند از:

1- برقراری ثبات سیاسی و اقتصادی و حفظ صلح و امنیت و درنهایت ایجاد بستر توسعه با فراهم کردن زیرساخت‌های لازم؛
2- معرفی و تبلیغ قابلیت‌های کشور به‌عنوان مقصد مناسبی برای اکوتوریسم در سطح جهان؛
3- نظارت بر عملکرد اصولی مجریان تورهای طبیعت‌گردی؛ به این ترتیب که تنها به مجریانی که از فعالیت اجرایی و روند هدایت تورهای خود گزارش تهیه می‌کنند، مجوز فعالیت داده می‌شود تا فعّالیت آن‌ها تحت‌کنترل قرار گیرد و افراد حرفه‌ای و متخصص از افراد غیرحرفه‌ای و غیرمتعهد تشخیص داده شوند؛
4- تأکید بر ایجاد رقابت سالم میان مجریان تورهای طبیعت‌گردی از طریق صدور مجوزها و اعتبارنامه‌ها.

صدور مجوز فعالیت‌های اکوتوریستی در مناطق حفاظت‌شده فقط با رعایت قوانین زیر امکان‌پذیر است:

1- ورود، عبور و توقف در پارک‌های ملی و آثار طبیعی ملی مستلزم تحصیل پروانه یا کسب اجازه از سازمان حفاظت محیط‌زیست است؛
2- مأموران سازمان از ورود اشخاص فاقد اجازه یا پروانه در پارک‌های ملی و آثار طبیعی ملی جلوگیری کرده و درصورت ورود، از پارک اِخراج خواهند شد؛
3- شرایط ورود، عبور و توقف در پارک‌های ملی و آثار طبیعی ملی و فصول و ساعات مجاز آن و نیز نحوۀ تحصیل پروانه یا اجازۀ مربوط به بهای آن برحسب مورد، برای هریک از پارک‌های ملی و آثار طبیعی ملی با توجه به مقتضیات مکانی و طبیعی آن تعیین شده و به متقاضیان ارائه می‌شود و برحسب مورد، به اطلاع عموم نیز خواهد رسید؛
4- تیراندازی و شکار، تَعلیف اَحشام (چَرای دام)، قطع اشجار و بوته‌کنی و حمل سِلاح به‌طور کلی در پارک‌های ملی و آثار طبیعی ملی، «ممنوع» است؛
5- شکار و صید در پناهگاه‌های حیات‌وحش و مناطق حفاظت‌شده، فقط با تحصیل پروانۀ ویژه از سازمان حفاظت محیط‌ زیست، «امکان‌پذیر» است؛
6- ورود، عبور و توقف به‌منظور بازدید، عکس‌برداری و گشت‌و گذار در پناهگاه‌های حیات‌وحش و مناطق حفاظت‌شده به شرط آسیب نرساندن به رُستنی‌های منابع ملّی و حفظ آرامش حیات‌وحش،  آزاد  است.

اهمیت به قوانین و چارچوب‌های سازمان محیط‌‌ زیست

آژانس تورگردان بایستی در زمان برنامه‌ریزی برای سفر به هرکدام از مناطق حفاظت‌شده، اقدام به ارائۀ درخواست به سازمان محیط‌ زیست (بخش محیط طبیعی) کرده، و سپس درخواست خود را پیگیری کند. در این درخواست بایستی  تاریخ بازدید  و  مدت زمان اقامت در منطقه به‌همراه تعداد بازدیدکنندگان  قِید شود.
بعد از ارائۀ مجوز برای ورود به یکی از مناطق مورد درخواست، بایستی نامه را به محیط‌بانی منطقۀ حفاظت‌شده، فکس کرد تا محیط‌بانان از «زمان» و «برنامه ورود» شما مطلع شوند و سپس در روز تور، «حساسیت‌ها، قوانین و الگوهای اخلاقی» را به گردشگران آموزش داده تا از برداشت هرگونه نمونۀ گیاهی و جانوری خودداری کنند. هم‌چنین درصورت عکاسی و عکس‌برداری یا انجام فیلم‌برداری، بایستی در درخواست تورگردان به سازمان محیط‌ زیست ذکر شود.
در زمان ورود به منطقه «نامۀ مجوز ورود» را به محیط‌بان ارائه کرده و بعد از انجام مراحل اداری، وارد منطقه خواهید شد. در زمان پیاده‌روی، مسیرهایی را انتخاب کنید که آسیبی به گیاهان و محل زندگی جانوران وارد نشود و سعی کنید «هیچ‌گونه اثری» از خود در منطقه به‌جای نگذارید و «لباس‌های هم‌رنگ ِطبیعت» بپوشید.
راهنمایان، نقش مهمی را در فرهنگ‌سازی الگوهای اخلاقی برای ورود به مناطق تحت‌حفاظت سازمان محیط‌ زیست دارند و می‌توانند این الگوها را به گردشگران دیگر منتقل کنند. برای مثال، در زمان ورود به «منطقۀ پارک ملی لار» و یا برای بازدید پرندگان در تالاب بایستی ضمن رعایت پوشش، آرامش طبیعت را نیز رعایت کرد و «فاصلۀ امن» را با حیات‌وحش منطقه حفظ کرد تا آن‌ها نگران امنیت و آرامش محیط خود نشوند. در بسیاری از مناطق می‌توان با هماهنگی قبلی با محیط‌بانی منطقه، «درخواست همراهی محیط‌بان» را داشت که این موضوع می‌تواند به جذابیت‌های سفر نیز بیفزاید و گردشگران با خاطرات آن‌ها و تجربیات‌شان آشنا شوند. بسیاری از مردم، از وجود شغل محیط‌بان و وظایف او اطلاعی ندارند و حساسیت‌های شغلی را درزمینۀ حفظ و نگه‌داری از طبیعت نمی‌دانند، لذا شما راهنمایان با توضیح و دعوت از محیط‌بان برای همراهی گردشگران، نقش مهمی را در رعایت الگوهای زیست‌محیطی و اهمیت شغلی محیط‌بان خواهید داشت. برای ادامه، به کتاب مراجعه کنید.