سبک‌های مدیریتی

سبک‌های مدیریتی میزان اثربخشی رفتار را در موقعیت‌های مختلف مشخص می‌کند. در زیر، به رفتار مدیران به توجه به دو متغیر وظیفه‌گرایی و رابطه‌گرایی می‌پردازیم.

1- سبک مدیر فراری

○ وظیفه‌گرایی و رابطه‌گرایی ضعیف
در موقعیتی که چنین رفتاری نامناسب است را انجام می‌دهد و لذا اثربخشی کمی دارد.
شاخص:

• از درگیر شدن در کار و مسئولیت پرهیز می‌کند.
•  نظریه و پیشنهاد مفیدی ارائه نمی‌دهد.
• خلاقیت ندارد، کوته فکر است.
•  مانع کار دیگران شده و کارها را نیز مشکل می‌سازد.
•  در برابر تغییر مقاومت کرده و دراین زمینه همکاری نمی‌کند.

2- مدیر مبلغ

○ رابطه‌گرایی قوی و وظیفه‌گرایی ضعیف
شاخص:

•  اجتناب از دیگران
• خوش برخورد، مهربان و صمیمی
• به دنبال رضایت خود
• ساده‌انگاری مسائل
• پرهیز از ابتکار عمل
• عدم توجه به بازده و استانداردها

3- مدیر مستبد

○ وظیفه‌گرایی قوی و رفتار رابطه‌گرایی ضعیف

شاخص:

• خرده‌گیر و تهدیدگر است.
•  قدرت تصمیم‌گیری قوی دارد.
•  دوستار فرمان برداری کارکنان می‌باشد.
•  بدعت‌گذار در انجام کارها می‌باشد.
•  کارها را بدون مشورت انجام می‌دهد.
•  ترسناک و تنفرانگیز است.
• به بهره‌وری کوتاه مدت می‌اندیشد.
•  با اعمال رفتار تهدیدآمیز به حفظ عملکرد می‌پردازد.

4- مدیر مردد و سازش‌کار

○ وظیفه‌گرایی و رابطه‌گرایی قوی

در موقعیتی از این رفتار استفاده می‌کند که به هر یک از دو عامل مذکور نیاز باشد، گر چه این رفتار اثربخشی کمتری دارد.
شاخص:

• بیش از حد از مشارکت استفاده می‌کند.
• مطیع و بی‌اراده است.
•  از تصمیم‌گیری طفره می‌رود.
•  تصمیماتی که می‌گیرد کمتر مورد قبول است.
•  آرمانگراست و مبهم عمل می‌کند.
•  گاهی نظراتی می‌دهد ولی کمتر از آنها استفاده می‌کند.

5- مدیر بوروکرات (دیوان سالار)

○ وظیفه‌گرایی و رابطه‌گرایی ضعیف
شاخص:

• سعی در حفظ نظام موجود دارد.
•  جزءنگر است.
•  منطقی است.
•  منصف، ملایم و عادی است.
• ارتباطات کتبی را ترجیح می‌دهد.

6- مدیر توسعه‌دهنده

○ رابطه‌گرایی قوی و وظیفه‌گرایی ضعیف

در موقعیتی از این رفتار استفاده می‌کند که این رفتار مناسب باشد، لذا این رفتار اثربخشی بیشتری دارد.
شاخص:

• کانال‌های ارتباطی باز است.
•  بروز استعدادها را توسعه می‌دهد (مربی‌گری).
•  حرف دیگران را درک و حمایت می‌کند.
•  قابل اطمینان دیگران است.
• با دیگران همکاری خوبی دارد.
• از افراد در برنامه‌ریزی استفاده می‌کند.

7- مدیر مستبد خیراندیش

○ وظیفه‌گرایی قوی و رابطه‌گرایی ضعیف
در مواقعی از این رفتار استفاده می‌کند که این رفتار مناسب است، لذا این رفتار اثربخشی زیادی دارد.
شاخص:

•  قاطع و متکبر است.
• سخت‌‌کوش و فعال است.
•  مستعد به اتمام کار می‌باشد.
• به ارزیابی کیفیت، کمیت و زمان کار می‌پردازد.
•  در مورد سود، فروش و هزینه آگاهی دارد.
• عقاید زیادی دارد و پیشنهاد می‌کند.
•  در رفتار، کارایی و بهره‌وری نشان می‌دهد.
•  در کارها به نتیجه می‌رسد.

8- مدیر اجرایی

○ وظیفه‌گرایی و نیز رابطه‌گرایی قوی
در موقعیتی این رفتار را به کار می‌برد که این قبیل رفتارها مناسب اند و لذا اثربخشی بیشتری دارند.
شاخص:

• در تصمیم‌گیری از گروه‌ استفاده می‌کند.
• از مشارکت به نحو شایسته‌ای بهره می‌گیرد.
•  نسبت به اهداف، ایجاد تعهد می‌کند.
•  افراد را به عملکرد بالا تشویق و ترغیب می‌کند.
•  افراد را در کارها هماهنگ می‌کند.

برای ادامه، به کتاب مراجعه کنید.