خانه موزه اخوان ثالث

خانه موزه اخوان ثالث منزل مهدی اخوان ثالث بوده که مربوط به دوره پهلوی است. مهدی اخوان ثالث از شهریور سال ۱۳۵۷ تا روز مرگش در سال ۱۳۶۹ در این خانه ساکن بوده است.

این اثر در تاریخ ۱ مهر ۱۳۸۲ با شماره ثبت ۱ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

در بدو ورود به حیاط کوچک خانه قدم می‌گذارید که سرسبز و با نشاط است. یک باغچه بزرگ و یک باغچه کوچک‌تر فضای حیاط را پر کرده‌اند.

مجسمه مهدی اخوان ثالث گوشه حیاط به چشم می‌خورد، روی صندلی نشسته و پاهایش را روی هم انداخته است. تصور می‌کنم که استاد پس از عمری باشکوه حالا در حیاط خانه نشسته و غرق در آرامشی است که می‌توانید همان ابتدای ورود وجودش را در فضای خانه احساس کنید. او را غرق اندیشه و شعر می‌بینیم در حالی که به گل‌های باغچه آب می‌دهد.

به ورودی خانه یک راهروی بلندی متصل است و در سمت چپ دو اتاق وجود دارد که اولی پذیرایی و دومی دفتر موزه است و با یک در چوبی از هم جدا شده‌اند. در انتهای راهرو پله‌هایی را مشاهده می‌کنید که می‌توانید از آنجا به طبقه دوم بروید. آشپزخانه زیر پله‌هاست. روی دیوارها عکس‌ها و صفحه دیجیتالی بزرگی وجود دارد که بیوگرافی مهدی اخوان ثالث بر روی آن درج شده است. فضای موزه اخوان ثالث با عکس‌ها و دست‌خط اخوان که قاب شده‌اند تزیین شده است. اتاق اولی اتاق پذیرایی است که در زمان حیات اخوان محل کار او بوده. در همین جا او میزبان اساتید زیادی بوده است. شاعران و ادبای برجسته در این اتاق گرد هم جمع می‌شدند تا گپ و گفتگو کنند.

فضای اتاق کوچک و خودمانی است با پنجره بزرگی که رو به حیاط است تا نور اتاق را تأمین کند.

تلویزیون، بخاری، میز و صندلی‌های قدیمی، میز ناهار‌خوری و یک کمد دکوری کوچک در اتاق قرار دارند که لوازم شخصی اخوان ثالث در آن چیده شده است؛ همچنین چندین عکس بزرگ از او به دیوارهای اتاق موزه اخوان ثالث آویزان هستند.

طبقه دوم در زمان حیاط اخوان محل سکونت اهل خانه بوده است. فضای دنج، نورگیر و آرام‌بخشی دارد. کتابخانه و میز کار مهدی اخوان ثالث پس از مرگ او به این قسمت از خانه منتقل شده‌اند. کتابخانه‌ای بزرگ، طاقچه، گلدان‌ها و قاب عکس‌ها فضای طبقه دوم را آراسته‌اند. برای ادامه، به کتاب مراجعه کنید.