تفاوت‌های زنان و مردان در رهبری

سبک‌های ارتباطی:

زنان تمایل دارند شیوه مشارکتی و مشورت‌محور بیشتری داشته باشند، درحالی‌که براساس دیدگاه روانشناسان آمریکایی، مردان تمایل به سبک فرماندهی و کنترل بیشتر دارند. مردها وظیفه‌گراتر و زنان دموکراتیک‌ترند. این اغلب شدیدترین اختلاف رهبری بین زنان و مردان است که مردان به کارمندان خود جهت می‌دهند، درحالی‌که زنان کارمندان را تشویق می‌کنند تا مسیر خود را پیدا کنند. سبک مشارکتی در زنان شامل مکالمه و گوش دادن بیشتر است که اغلب زمان‌بر است، اما موجب می‌شود کارکنان احساس ارزش بیشتری کنند.

سیستم‌های پاداش:

زنان در اغلب موارد با کمک کردن به کارمندان و فهمیدن میزان ارزشی که کارمندان ایجاد میکنند و همچنین رضایت آنان از کار خود، به آن‌ها انگیزه می‌دهند و این، به‌عنوان نوعی پاداش عمل می‌کند. این بخش اصلی فلسفه رهبری تحول‌آمیز است که به کارمندان خود کمک کنید تا هویت خود را، در کاری که انجام می‌دهند، پیدا کنند. مردان به‌احتمال ‌زیاد از رهبری تعاملی برای دادن انگیزه استفاده می‌کنند، که به‌صورت پاداش برای موفقیت و مجازات برای شکست است. البته هرکدام از دو جنسیت می‌توانند با سبک رهبری خود به موفقیت کامل برسند.

برندسازی شخصی:

مردان تمایل به برندسازی شخصی دارند، به این معنی که به دیگران اجازه می‌دهند درمورد نقاط قوت و موفقیت‌هایشان بدانند، اما زنان به‌احتمال ‌زیاد، درمورد موفقیت‌های خود سکوت اختیار میکنند. زنان برای دست‌یابی به موفقیت، به‌عنوان یک رهبر، باید به اشتراک‌گذاری مهارت‌ها و دستاوردهای خود با دیگران و همچنین، به برندسازی شخصی بپردازند، اگرچه این امر سخت است که فردی رهبر باشد و در عین حال، کارمندان ندانند قادر به انجام چه‌کارهایی است. برندسازی شخصی برای یک رهبر احترام بیشتری را به همراه خواهد داشت. یک حامی مورداحترام برای پروژه‌های سطح بالا پیدا کردن، راهکار دیگری برای برندسازی است که مردان اغلب بیشتر از زنان استفاده می‌کنند.

تمرکز:

زنان تمرکزشان بر روی وظیفهمحوری است، یعنی تمایل دارند به‌شدت بر روی وظایف متمرکز باشند. انجام وظایف روزانه برای اطمینان از پیشرفت شرکت، از جنبه‌ عملیاتی، برای آن‌ها ضروری است. اگرچه داشتن سبک وظیفه‌محور به سازمان کمک می‌کند تا به‌درستی عمل کند، اما کارکنانی که برای یک رهبر با سبک وظیفه‌محور کار می‌کنند ممکن است اهمیت این کار را، از دیدگاه استراتژیک برای سازمان، متوجه نشوند. مردان تمرکزشان بر روی عملکرد است. تمرکز بر روی انجام بهترین کارها همان چیزی است که همه‌ سازمان‌ها به‌دنبال آن هستند، اما این تمرکز ثابت بر عملکرد می‌تواند تأثیر منفی روی شرکت شما داشته باشد، زیرا منابع و دانش در سراسر سازمان به اشتراک گذاشته نمی‌شوند.

ساختارهای سازمانی:

زنان به رهبری با ایجاد ساختارهای سازمانی مسطح تمایل دارند و ترجیح می‌دهند فضای مشارکتی بیشتری را ایجاد کنند. این سبک رهبری برای ایجاد یک محصول یا خدمت جدید، که نیاز به یکپارچگی بین اعضای گروه دارد، ضروری است. درعین‌حال، یک ساختار سازمانی مسطح، تجربه و دانش مرتبط با یک مدیرعامل دیگر را در نظر نمی‌گیرد و ممکن است یک فرصت کلیدی برای یک بخش نادیده گرفته شود زیرا یک کارمند سطح پایین‌تر تجربه و دانش لازم را برای شناسایی یک فرصت کلیدی در فرایند ندارد.
مردان به ساختار سلسله‌مراتبی تمایل دارند، زیرا موجب شفافیت بیشتر نقش‌ها می‌شود و تفویض اختیارات را آسان‌تر می‌کند. نقطه‌ضعف ساختار سلسله‌مراتبی این است که کارکنان ابتکار کافی را برای حل مشکلات به کار نمی‌‌گیرند و تصمیم‌گیری را به سطوح بالاتر سازمان واگذار می‌کنند، این تأخیر در تصمیم‌گیری می‌تواند برای سازمانی که به تصمیم‌گیری سریع نیاز دارد، پرهزینه باشد.

ارتباطات:

زنان ارتباطات غیرمستقیم را ترجیح می‌دهند. آنها به‌طور غیرمستقیم، انتظارات خود از یک کار معین را بیان می‌کنند و آزادی بیشتر را، به‌منظور رسیدن به هدف، ایجاد می‌کنند؛ این شیوه می‌تواند به یک عضو گروه اجازه دهد تا از دانش و تجربه خود برای انجام یک کار معین استفاده کند، اما اگر رهبر یک گروه نیاز به مکالمات صریح با اعضای گروه داشته باشد، این‌ شیوه کارایی نخواهد داشت و دارای معایبی خواهد بود. مردان ارتباط مستقیم را ترجیح می‌دهند. سبک ارتباط مستقیم سبکی است که یک رهبر مسئولیت‌های فرعی کارمندان را روشن می‌کند و دستورالعمل دقیقی برای آنچه به‌دنبال آن هستند ارائه می‌دهد. این سبک می‌تواند به‌معنای بحث و گفت‌وگوی صریح درمورد عملکرد باشد و اینکه عملکرد خوب بوده یا نیاز به پیشرفت دارد. یک عیب سبک ارتباطی مستقیم می‌تواند عدم توجه یک کارمند به ارزیابی صریح عملکردش باشد.
ممکن است زنان همیشه به این نکته پی نبرند که چقدر برای موفقیت در نقش‌های رهبری آماده هستند، اما پتانسیل و توانایی‌های آن‌ها غیرقابل‌انکار است، ما 17 مورد از توانایی‌ها و پتانسیل‌های رهبران زن را برای شما نام می‌بریم:

• برای تعادل بین کار و زندگی ارزش قائل هستند.
• بسیار با کارکنان خود هم‌دل هستند.
• شنوندگان بسیار خوبی هستند.
• به‌صورت مداوم، در حال پرورش و بهبود هستند.
• تمرکزشان بر روی کار تیمی است.
• در انجام کارهای چندوظیفه‌ای عملکرد بسیار خوبی دارند.
• از چالش‌های پیش‌آمده، انگیزه می‌گیرند.
• از توانایی‌های ارتباطی بسیار بالایی برخوردار هستند.
• رؤیاپردازان بسیار بزرگی هستند.
• توانایی بالایی در اداره شرایط بحرانی دارند.
• توانایی انجام سبک‌های گوناگون رهبری را، در شرایط مختلف، دارا هستند.
• کارکنان خود را بررسی می‌کنند تا از عزت‌نفس آن‌ها کاسته نشده باشد.
• دارای هوش هیجانی بسیار بالایی هستند.
• در شرایط مختلف، از انعطاف‌پذیری برخوردار هستند.
• از نمونه‌های موجود، برای رهبری بهتر در موقعیت‌های گوناگون استفاده می‌کنند.
• کار خود را بی‌دردسر جلوه می‌دهند.
• اعتقادی به شانس ندارند.