خودمدیریتی برای رهبری موفق‌ تر

از فقیرترین جوامع جهان گرفته تا بزرگ‌ترین شرکت‌های جهان، کارمندان بلندپرواز با یک چالش اساسی روبه‌رو هستند: چطور می‌توان به قدرت و بینش نه‌تنها برای مدیریت، بلکه برای رهبری دست یافت؟

با بررسی سازمان‌ها، جوامع و مدیران شرکت‌ها و ملت‌های مختلف می‌توان به یک الگوی کاملاً واضح رسید: موسسان سازمان‌ها، کارآفرینان و رهبران جنبش‎ها به‌طور ناخواسته در مسیر رشد، پیشرفت و تبدیل شدنشان به یک رهبر استثنایی متوقف می‌شوند. درنتیجه، سازمان‌ها از افراد خود، بهترین نتیجه را دریافت نمی‌کنند و فرصت‌ها محدود می‌شوند. چرا این اتفاق رخ می‌دهد؟ پنج عامل این اتفاق شناسایی شده است که می‌توان با استفاده درست از خودمدیریتی این موانع را برطرف نمود:

مانع اول: تاًکید بیش‌ازحد بر اهداف شخصی

شیوه درست رهبری این است که سایر کارکنان با حضور شما در سازمان به افراد بهتری تبدیل شوند و این تأثیر حتی در غیاب شما نیز ماندگار باشد. این بدان معنا نیست که رهبران باید ازخودگذشتگی داشته باشند، آن‌ها برای بالا بردن موقعیت اجتماعی، افزایش مهارت‌های حرفه‌ای و برنامه بازنشستگی خود اهداف شخصی دارند و دست‌یابی به این اهداف موجب ارتقای آن‌ها می‌شود، اما هیچ‌یک از این اقدامات نمی‌توانند در موفقیت افراد دیگر شاغل در سازمان تأثیر به‌سزایی داشته باشند.

تصمیم بر تمرکز و توجه بیش‌ازحد به دیگران نیز می‌تواند خطرناک باشد. این امر می‌تواند شما را وادار کند تا رفاه و پیشرفت خود را نادیده بگیرید و به امنیت خود بی‌توجه باشید. نگرانی رهبران از این موضوع، تأثیرات برجسته‌ای را به دنبال دارد، اما همه رهبران برای رسیدن به امنیت شخصی خود راهی را پیدا می‌کنند.

شاید در اولویت قرار دادن دیگران برای رهبران نوظهور چالشی بزرگ باشد، زیرا آن‌ها برای محافظت از اهداف شخصی خود فشار بیشتری را تحمل می‌کنند و همچنین در برقراری تعادل بین اهداف شخصی و اهداف زیردستانشان توانایی کم‌تری دارند و به همین دلیل، در این حوزه با مشکل روبه‌رو می‌شوند.

این چالش نباید دست‌کم گرفته شود، اما اگر هدف شما رهبری دیگران است، به شما توصیه می‌شود که اهداف خودتان را در اولویت قرار دهید و با خود متعهد شوید تا در مسیر تبدیل شدن به یک رهبر استثنایی یک شخص یا یک تیم موفق و بهتر بسازید و بعد‌از آن، به مهارت‌ها، منابع و اهداف شخصی خود توجه کنید.

مانع دوم: اصرار بر تصورات ذهنی

یکی دیگر از موانع متداول رهبری این است که افراد بیش‌ازحد از تصورات خود فاصله می‌گیرند. این تصورات همان ایده‌‌آل‌هایی هستند که افراد در ذهن خود ایجاد می‌کنند. فاصله گرفتن از تصوری که مدت‌ها آن را در ذهن خود پرورانده‌اید، انرژی زیادی می‌گیرد و این تصورات در برخی از مواقع، با حقیقت‌های رهبری فاصله دارند.

هنگامی که شخصیت پایداری برای خود می‌سازید و تصمیم می‌گیرید تا هرگز از آن جدا نشوید، ممکن است گاهی با مشکلاتی مواجه شوید. به‌عنوان مثال، به‌عنوان یک رهبر شما نیاز دارید تا همواره زیرکانه و عاقلانه رفتار کنید، که این ویژگی گاهی قدرت یادگیری و توان ریسک‌پذیری شما را کاهش می‌دهد. یک رهبر همواره باید در نظر دیگران مطلوب و دوست‌داشتنی به نظر برسد. این ویژگی هم می‌تواند یک رهبر را از پرسیدن سؤالات سخت و یا عدم توجه به هنجارهای موجود بازدارد.

این تغییرات غیرمعمول نیستند؛ گاهی اوقات افراد جاه‌طلب در مسیر رهبری خود باید بین تصور و تأثیر، بین قدرتمند به نظر رسیدن و توانمند کردن سایر افراد یک گزینه را انتخاب کنند. در حقیقت، آن‌ها باید بین اینکه تنها یک رهبر به نظر برسند و یا یک رهبر واقعی باشند یک گزینه را انتخاب کنند.

مانع سوم: تبدیل رقبا به دشمنان

رفتار نادرستی که از اغلب رهبران سر می‌زند این است که آن‌ها برای تغییر افراد تلاش می‌کنند، درحالی‌که این افراد در حقیقت دشمن آن‌ها هستند. تلاش برای تبدیل و تغییر افراد یک واکنش رایج در پاسخ به درگیری‌هاست، اما این رفتار هزینه‌های قابل توجهی را برای رهبر به دنبال دارد. این کار پیوند شما با واقعیت‌ها را متلاشی می‌کند و باعث می‌شود به‌عنوان یک رهبر، از اعمال نفوذ بر سایرین ناتوان باشید. وقتی شما تلاش می‌کنید تا دیگران را به‌طور اغراق‌آمیزی تغییر دهید، ابتدا خودتان تغییر می‌کنید.

مانع چهارم: اقدام کردن به‌تنهایی

بسیاری از افراد، به دلایلی خاص، از رهبری کردن خودداری می‌کنند. این مسیر ناامن و دشوار است، اما درنهایت و نه به‌آسانی، منتهی به تغییرات بزرگی می‌شود. یک رهبر برای به‌ کارگیری روش‌های جدید در مسیر خود با مشکلات بسیاری روبه‌رو می‌شود، اما باید با ترس‌های خود کنار بیاید و از توصیه‌های دوستان، خانواده و پشتیبانانی که می‌توان آن‌ها را یک تیم نامید، استفاده کند.

یک رهبر در هنگام بروز مشکلات، باید غرور خود را کنار گذاشته، مشکلات را با مشاوران خود مطرح کرده و به‌دنبال راه‌حل باشد. او می‌تواند دوره‌هایی را به‌صورت ماهانه برگزار کرده، تیم خود را دعوت کند و مشکلات و ایده‌های خود را با آن‌ها به اشتراک بگذارد. به‌عنوان یک رهبر، برای حل مشکلات خود به‌دنبال افرادی باشید که به توانایی شما برای رهبری ایمان و اعتقاد دارند و سعی کنید به‌طور مرتب با آن‌ها در ارتباط باشید.

همه رهبران موفق تیمی قدرتمند دارند که با ارائه دیدگاه‌های مختلف به آن‌ها ایده می‌دهند. اعضای تیم شما می‌توانند خانواده، دوستان، مربیان و حتی شریک زندگی شما باشند.

مانع پنجم: منتظر اجازه ماندن

صبر و شکیبایی می‌تواند مانند ریسک‌گریزی یک هدیه تکاملی ارزشمند باشد. صبور بودن برای برقراری نظم و انضباط از اهمیت بسیاری برخوردار است و همچنین به ما کمک می‌کند تا علت اصلی مشکلات را شناسایی کنیم. صبر برای رهبران نوظهور می‌تواند مشکل‌آفرین باشد، این امر می‌تواند با ترغیب رهبران به شکیبایی و تحمل کردن مسائل بسیاری از پتانسیل‌های یک رهبر را خدشه‌دار کند و باعث شود رهبر انتظار داشته باشد تا شخصی تلاش‌هایش را قدر بداند و به او مقام بالاتر و درجه مهم‌تری اعطا کند. برای ادامه، به کتاب مراجعه کنید.